بسیاری از کسانی که کارشان با کامپیوتر، تایپ و پشت میزنشینی گره خورده با دردهای مزمن کمر، گردن، چشم و... آشنا هستند. جالب اینجاست که سخت‌ترین دردهایی که می‌کشیم ناشی از رعایت نکردن کوچکترین نکته هاست. به خیال خودمان یک گوشه نشسته ایم و سرمان به کارخودمان است، اشتباهات رایج تایپی و نگارشی نداریم و کارمان درست است. اما در دراز مدت از یک ورزشکار حرفه ای بیشتر به خودمان ضربه می زنیم. شاید باورش سخت باشد اما باید با این واقعیت کنار بیاییم که در این چند دهه‌ زندگی، هنوز درست نشستن را هم نیاموخته ایم!

ما بالاخره صاف بنشینیم یا نه؟

وضعیت بدن نقش تعیین کننده ای در میزان خستگی شما حین کار با کامپیوتر دارد. «قوز نکن» با یک سقلمه‌ی والدین شما هم متین، اما صاف نشستن هم چاره‌ی کار نیست. همانطور که در تصویر می بینید ستون فقرات به طور عادی در دو نقطه دارای انحنا بوده و صاف نشستن اتفاقا باعث دفرمگی آن می‌شود. بهتر است هنگام کار، یک بالشتک کوچک در فاصله‌ی بین گودی کمر و پشتی صندلی قراردهید تا از فشار روی مهره‌ها کاسته شود.

صاف نشستن بدون در نظر گرفتن انحنای ستون فقرات منجربه اعمال فشار می شود.

صندلی را تنظیم کنید

تنظیم صندلی کامپیوتر درست به اندازه‌ی تنظیم صندلی ماشین اهمیت دارد، گرچه صندلی نامتعادل کامپیوتر جانتان را نمی‌گیرد، اما آن را به لبتان می‌رساند. پیش از هرچیز باید نشیمنگاه خود را تا آخرین حد ممکن به انتهای صندلی نزدیک کنید و استایل باحال بچه زرنگ های توی فیلم‌ها را بی‌خیال شوید. سپس مطمئن شوید که ارتفاع صندلی شما نه آن قدر زیاد است که پایتان به زمین نرسد، و نه آن قدر کم است که مجبور شوید زانویتان را خم کنید. در حالت ایده آل ران و ساق شما باید یک ۹۰ درجه‌ی تمیز بسازند و کف پایتان هم به راحتی روی زمین قرار بگیرد. حالا که تا اینجا آمده‌اید بگذارید یک توصیه‌ی دیگر هم به شما بکنم؛ با استفاده از یک زیرپایی اداری، کف پا را در زاویه ی نیم کلاچ قراردهید و خیالتان تخت باشد که در سالم ترین حالت ممکن روی صندلی نشسته اید!

زاویه‌ی مانیتور را چک کنید

همه ی ما می دانیم نور آبی ساطعه از مانیتور چیزخوبی نیست و از صفحه ی مانیتور نمی آید بیرون تا برای چشمانمان آرزوی خوشبختی و شادابی بکند، پس چرا تا این حد به رعایت فاصله مناسب و اهمیت پلک زدن حین تایپ بی توجه هستیم سوالی است که من هم جوابش را نمی دانم.قاعده بر این است که صفحه نمایش کامپیوتر شما همواره  در فاصله‌ی ۴۰ تا ۶۰ سانتی چشم ها و در ارتفاعی پایین تر از سرو گردن قرار بگیرد به نحوی که در زاویه‌ی ۳۰ درجه‌ی دید شما قرار بگیرد. اگر نزدیک بین هستید و این فاصله برایتان اختلال در دید ایجاد می کند، به جای نزدیک شدن به مانیتور عینک مطالعه بزنید.

مانیتور همواره باید در فاصله ی ۵۰ سانتی و سی درجه ی دید قرار بگیرد.

حین تایپ صفحه کلید را درجای مناسب قرار بدهید

کیبورد را همیشه دم دست خود و در فاصله‌ی پنج تا ده سانتیمتری لبه‌ی میز نگه دارید. ساعد دست های شما حین تایپ باید زاویه ای ۹۰ درجه با بازو تشکیل بدهند و در راحتی کامل روی دسته صندلی قراربگیرند. بهترین راه برای تنظیم کیبورد، استفاده از سینی کیبورد مناسب است. توجه داشته باشید که هنگام تایپ کردن نباید روی کیبورد لم بدهید یا مچ دست را بشکنید. مچ و ساعد در یک راستا و کاملا صاف روی کیبورد قرار بگیرند.

چشم ندوزید، خبری نیست!

هیچ چیز نمی‌تواند به اندازه‌ی ساعت ها در یک حالت نشستن و زل زدن به صفحه کامپیوتر به ستون‌فقرات، گردن،چشم و کمر شما آسیب برساند. وقتی شما حرکت می‌کنید در واقع فشار را روی ماهیچه های مختلف تقسیم کرده و نوبتی آن ها را به کار می‌گیرید. اما وقتی ساعت ها در یک حالت بمانید ماهیچه‌های مشخصی را در شیفت های طولانی به اسارت گرفته اید. بهتر است که این رفتار هیتلرگونه با ماهیچه‌های خود را کنار گذاشته و حداکثر هر یک ساعت از جای خود بلند شده و یکی دو دقیقه حرکات کششی انجام بدهید تا روند خون رسانی نیز مختل نشود. چشمانتان را ۱۵ ثانیه بسته و به گردن استراحت بدهید. نگران نباشید، کل این حرکات شاید نیم ساعت از وقت کار روزانه شما را بگیرد، اما درعوض سرعت و نشاط شما را تا حد چشمگیری افزایش خواهد داد.

انجام حرکات ساده ی کششی حتی پشت میز تاثیر بسیار مثبتی بر نشاط شما دارد.

امیدواریم این مطلب برای لذت بردن بیشتر شما از تایپ و کارتان مفیده بوده باشد. تایپکده در مطلبی مکمل به  یوگای پشت میزی خواهد پرداخت.